“Πάντοτε γλυκιά και περιποιητική, θα βρει τα καλύτερα υλικά και θα φτιάξει ο,τι της ζητήσεις, όπως ακριβώς το έχεις ονειρευτεί!” Ε.Δ.

Δίπλωνα και ξαναδίπλωνα χαρτιά με την τεχνική origami. Περνούσε το χαρτί στα δάχτυλά μου, μετά κι άλλο, κι άλλο. Κάπως έτσι ξεκίνησε.

Κάτι που απασχολεί τα χέρια μου και ξεκουράζει το μυαλό μου, αυτό ήθελα. 

Να περάσει ο χρόνος, να περάσει η μέρα, να ξυπνήσει το μωρό, που όλη την ημέρα κοιμόταν και το βράδυ κελαηδούσε σαν τα αηδόνια (γαρίδα το μάτι μου εμένα, πώς να κοιμηθώ μέρα μεσημέρι;). Ή ίσως δεν ήταν αηδόνι. Ήταν κουκουβάγια.

Αυτή η απασχόληση που είχα βρει για τα δάχτυλα και το μυαλό μου, έγινε το origami mobile του γιού μου, ξέρεις, αυτό το κρεμαστό πάνω απ’ την κούνια. Αυτό τον βοηθούσε να κοιμηθεί. Είτε επειδή το κοίταζε είτε επειδή τον νανούριζα αγκαλιά με τον ρυθμό που κινούνταν οι δεινόσαυροί του.

Κοιτούσα τους χάρτινους δεινόσαυρους, κουνιόμουν απαλά και κουνούσα το μωρό. Έτσι κοιμόταν. 

Ένα παρόμοιο origami mobile με αηδόνια, μονόκερους και γερανούς τον βοηθούσε να κοιμηθεί χωρίς εφιάλτες, όταν έγινε 5 χρόνων.

Όπως βοηθούσε το flower mobile την κόρη μου, μερικά χρόνια μετά, όχι για να κοιμηθεί, αλλά για να μπορέσω να πάρω εγώ μια ανάσα.

Το χάζευε και μπορούσα να σηκωθώ να αλλάξω μπλούζα ή να βάλω μια μπουκιά κέικ σοκολάτας που έφτιαξε η μαμά μου στο στόμα βιαστικά, πριν αρχίσει να ξανακλαίει.

(Όταν ήμουν τυχερή, έμενε να το κοιτάει μέχρι και μισή ώρα! Δεν υπερβάλλω! Πάρα πολύς ελεύθερος χρόνος για μαμά με βρέφος, if you know, you know…)

Κάποια στιγμή, κάπου εκεί,  μου ζήτησε μια φίλη που είδε το mobile να της φτιάξω ένα να το κάνει δώρο σε μία βάπτιση. 

Μετά μου ζήτησε μια έγκυος να φτιάξουμε μαζί origami mobile για το μωρό της που θα έρθει (και κάπως αυτό έγινε ολόκληρο εργαστήριο με κορίτσια με φουσκωτές κοιλιές που φτιάχνουν μοναδικά διακοσμητικά, όπως τα θέλουν, για τα μωρά τους). 

Πιο μετά μου ζήτησαν μια στέκα με λουλούδια που “να είναι λεπτεπίλεπτη και διακριτική με μικρά λουλουδάκια”.

Όταν πια έφτιαχνα παραγγελίες πολλών κομματιών για μαγαζιά που ήθελαν πρωτότυπα στολίδια για κεφαλάκια μωρών που βαφτίζονται, άρχισε να μου γίνεται ξεκάθαρο ότι κάτι υπήρχε που με κρατάει εδώ.

Αυτό το “εδώ”, δεν είχε καμία σχέση με τις σπουδές μου στην τεχνολογία τροφίμων, με τις διάφορες δουλειές που έκανα ως υπάλληλος, ούτε με το να μεγαλώνω τα παιδιά στο σπίτι.

Αυτό το “εδώ” ήταν το Little Nightingales, με έμπνευση λίγο απ’ το όνομά μου, λίγο απ’τα παιδιά μου που κελαηδούσαν τις νύχτες, λίγο από όλα τα πλάσματα που θέλουν να χτίζουν όμορφες φωλιές πριν κάνουν μωρά. 

“Δημιουργούν μαγεία αυτά τα υπέροχα χέρια! Συνέχισε να ομορφαίνεις λίγο παραπάνω τον κόσμο!!!” Γ.Γ.

Για να μην τα πολυλογώ, βρέθηκα μ’ ένα δωμάτιο γεμάτο λουλούδια, υλικά, υφάσματα, δαντέλες, διακοσμητικά, κόλλες, στέκες, κουτιά, κουτάκια, παρακουτάκια, χαρτιά origami, χαρτιά συσκευασίας, χαρτιά σημειώσεων, χαρτόνια, χρώματα, τρέλα και κορδέλα (όποιος το είπε αυτό παλιά, ήξερε τι έλεγε), να φτιάχνω κάθε φορά κάτι ξεχωριστό. 

Το ένιωθα (και το νιώθω ακόμα) σαν να χτίζω λίγο λίγο πάνω σε κάτι που ήδη υπάρχει, σαν να δίνω σχήμα σε μια συγκεκριμένη ιστορία, κάπως όπως τα αηδόνια χτίζουν τη φωλιά τους κλαδάκι – κλαδάκι. 

Κάθε διακοσμητικό ή στολίδι ή mobile που παρέδιδα ήταν για μένα κάτι πολύ σημαντικό: Σαν να βάζω κι εγώ μια πολύ όμορφη πινελιά σε ένα έργο τέχνης κάποιου άλλου. Ή σαν βάζω ένα κλαδάκι στη φωλιά σου. 

“Ενώ κρεμούσα τα origami crane mobile των παιδιών μου, παρατήρησα τα σχέδια τους, τα χρώματα, αντιλήφθηκα πως ο,τι βλέπω το έχει κάνει η δημιουργός του Little Nightingales με τα χέρια της, ενώ το μυαλό της μπορεί να τρέχει παραλληλα σε χιλιάδες σκέψεις, προβληματισμούς, έγνοιες, χαρές, λύπες… και μπήκα μέσα τους αλήθεια.” Ρ.Γ.

Με συγκινεί πολύ να είμαι μέρος της ιστορίας σου με το μωρό σου, με το εγγόνι, το βαφτιστήρι, το μαθητούδι, το ανίψι, το παιδί της αδερφικής σου φίλης, ακόμα και της σχέσης σου με τον πελάτη σου (αν έχεις επιχείρηση με προϊόντα σαν τα δικά μου).

Είτε θες να φτιάξουμε μαζί κάτι σε ένα workshop, είτε θες να διαλέξεις ή να παραγγείλεις κάτι που έχω ήδη φτιάξει ή να μου ζητήσεις να φτιάξω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά αλλού για το αγαπημένο σου πλάσμα που είναι ήδη εδώ ή που έρχεται, μου δίνει μεγάλη χαρά να σε βοηθάω να χτίσεις ή να διακοσμήσεις τη φωλιά σου.